sobota, 13 listopada 2021

Galeria Jednego Wiersza

Yunus Emre

Płonę, idę, płonę, płonę

Miłość mnie na krew zbarwiła

Anim mądry, ni szalony

Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni


To jak wicher wieję, wieję

To jak drogi biegnę, biegnę

To jak powódź w dal się toczę

Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni


Szumię w wodzie płynącej

Serce przyżegam cierpiące

Wspominam szejcha i płaczę

Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni


Albo rękę weź mą, wznieś mnie

Z sobą połączyć zechciej mnie

Każesz płakać, daj mi śmiać się

Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni


Krajem idę, okolicą

Szejcha wspomnę, opowiadam

Któż zna ból mój w obcych stronach

Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni


Szalony idę, szalony

We śnie Kochanie me widzę

Zbudzenie smuci mnie wiele

Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni

 

Biedak Yunus bez nadziei

Jam, jam jest raną z głów do stóp

Jam włóczęga z kraju Druha

Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni

(z tomu "Płonę, idę... Hymny", przełożył Antoni Sarkady, Biblioteka Telgte Wydawnictwo 2002) 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz