Galeria Jednego Wiersza
Yunus Emre
Płonę, idę, płonę, płonę
Miłość mnie na krew zbarwiła
Anim mądry, ni szalony
Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni
To jak wicher wieję, wieję
To jak drogi biegnę, biegnę
To jak powódź w dal się toczę
Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni
Szumię w wodzie płynącej
Serce przyżegam cierpiące
Wspominam szejcha i płaczę
Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni
Albo rękę weź mą, wznieś mnie
Z sobą połączyć zechciej mnie
Każesz płakać, daj mi śmiać się
Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni
Krajem idę, okolicą
Szejcha wspomnę, opowiadam
Któż zna ból mój w obcych stronach
Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni
Szalony idę, szalony
We śnie Kochanie me widzę
Zbudzenie smuci mnie wiele
Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni
Biedak Yunus bez nadziei
Jam, jam jest raną z głów do stóp
Jam włóczęga z kraju Druha
Przyjdź, patrz, czym miłość mnie czyni
(z tomu "Płonę, idę... Hymny", przełożył Antoni Sarkady, Biblioteka Telgte Wydawnictwo 2002)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz