RAZ, DWA, TRZY... SPOTKANIE Z PIASKOWYM WILKIEM 

Dni Literatury dziecięcej w Filii nr 12

    W tym roku Dni Literatury Dziecięcej w MBP w Olsztynie obchodzimy pod hasłem "książkoBohater - Ten, który się nie poddaje". Nasza biblioteka zaprasza wszystkie dzieci do poznania Karusi i jej niezwykłego przyjaciela,  Piaskowego Wilka. 

   Co wiemy o Piaskowym Wilku? Nocą zwykle poluje na księżycowy blask. Jego futerko ma żółtozłoty, świetlisty kolor i jest ciepłe jak pustynia. Piaskowy Wilk ma wesołe uszy i ciekawski nos. Najbardziej smakuje mu promień księżyca maczany w morskiej wodzie albo listopadowy blask słońca na łagodno. Sam o sobie mówi: "Jestem niezwykle wyjątkowy i wyjątkowo piękny." I jeszcze: "Wiem wszystko. (...) i znam odpowiedzi na wszystkie pytania."

    Poznajcie Piaskowego Wilka. 

Wilcze zagadki i zapytania (1 – 11 czerwca)

Piaskowy Wilk uwielbia trudne pytania, dlatego dobrze czuje się w towarzystwie Karusi. Dziewczynka zastanawia się bowiem nad całym mnóstwem rzeczy. Zapraszamy dzieci do udziału zabawie w odgadywanie odpowiedzi na pytania, które wymyślił Piaskowy Wilk. Wszystkie dzieci, które w tych dniach odwiedzą Filię nr 12 mogą wylosować pytanie, a za poprawną odpowiedź otrzymają nagrodę-niespodziankę.

 Chmury w szklankach (2 czerwca)

Karusia i jej przyjaciel, Piaskowy Wilk, zwykle spotykają się na plaży nad morzem i często patrzą w niebo. Zapraszamy dzieci do przeprowadzenia fantastycznego eksperymentu w domowym zaciszu. 

 Niecodzienna kolekcja – wystawa zakładek do książek (1-30 czerwca)

„Karusia zbierała zakładki do książek. Miała ich już dość sporo i trzymała je w okrągłej metalowej puszce (…) Niektóre były bardzo piękne, większość po prostu zwyczajna, a niektóre zupełnie nieszczególne.”

Zainspirowane hobby Karusi zapraszamy do obejrzenia naszej bibliotecznej wystawy zakładek do książek. 

 Pewien bardzo ważny wiersz (4 czerwca)

„-Idę na wycieczkę – oznajmiła Karusia – Idziesz ze mną?

Piaskowy Wilk otworzył swoje jaskrawobłękitne oczy.

 - Nie mogę, przykro mi, ale nie mogę – powiedział. – Muszę dokończyć pewien bardzo ważny wiersz.

Karusia nie nalegała. Dobrze wiedziała, że nie można skończyć wiersza w połowie. (…)”

 Tym razem zapraszamy do udziału w zabawie w tworzenie poezji z tytułów. 

    Strażniczka Słońca

 Próbuję to sobie wyobrazić:

"W moim świecie nie było słońca. W moim świecie na pola i lasy padał rzęsisty deszcz, krople bębniły o dachy i trafiały w kałuże, wydając przy tym tysiące cichych plusków. Tutaj nie istniało lato, jesień, zima ani wiosna, którą dziadek nazywał najpiękniejszą ze wszystkich pór roku. Tutaj nie istniały noc ani dzień, tylko wieczorny zmierzch. Góry mieniły się słabym, matowym światłem, poza tym wszystko tonęło w mroku. Zegar na wierzy na rynku pokazywał nam, kiedy należy iść spać, a kiedy trzeba wstawać. Mój świat był ciemny i mokry. Każdy dzień był spowity szarością i przesiąknięty deszczem, tylko bez grzmotów i błyskawic."

A teraz taki obrazek:

"Co chwilę się budziłam. Było za jasno i za gorąco. Próbowałam przykryć głowę kocem, ale to też nie pomogło. W końcu wstałam, spojrzałam na dziadka, który mocno spał, zakradłam się na palcach do sypialni i zerknęłam na Chłopca i Psa. Oni również spali. Nie chciałam ich budzić. Ubrałam się i możliwie najciszej wymknęłam z domu.

Z rynku nie dochodził żaden odgłos. Żadnego śpiewu ptaków, śmiechu mieszkańców wioski. Za to na niebie wciąż wisiało słońce. Nie przesunęło się nawet o milimetr. Wydawało mi się, jakby napęczniało i zrobiło się jeszcze większe - potężne i wściekłe.(...)

- Ty też uważasz, że urosło? - spytałam. - Czy tylko tak mi się wydaje? (...)

- Nie wydaje ci się.(...)

Poczułam ciarki na plecach, chociaż było gorąco. Wszystko zwiędnie, umrze. Wszystko i wszyscy. My również."

    Oba światy poznała Lilia, bohaterka poruszającej książki "Strażniczka Słońca". Jest to niezwykła opowieść o tym, jaką moc ma słońce. Jak wyglądałoby nasze życie, gdyby go zabrakło. Ale też o tym, jaką udręką byłoby życie, gdyby słońce nigdy nie zachodziło i nieustannie paliłoby nas swoimi promieniami. Jest to książka o odwadze dzieci, gdy dorośli nie odważyli się sięgnąć po zmianę. Jest to wreszcie opowieść o wielkiej stracie i trudnym życiu z nią. 

Książka przepięknie wydana. Wspaniała. Mądra. Niezwykła.

"Strażniczka Słońca", najbardziej wyczekiwana premiera wydawnicza tej wiosny, autorstwa Mai Lunde z pięknymi ilustracjami Lisy Aisato, do wypożyczenia w naszej bibliotece. Polecamy.

Wszystkie drogi prowadzą do matki 

    Z reguły są to kwiaty. Wspólny spacer, posiłek, rozmowa przez telefon. Barwna kartka z życzeniami. Ładne zdjęcie w starannie dobranej ramce. Ozdobny kubek bądź filiżanka. Łakocie. Kosmetyki. Książka. Fantazyjnie zapakowana kawa lub herbata. Czasem coś do ubrania, a czasem bywa że modlitwa i znicz. 

    Za kilka godzin świętujemy dzień, w którym myśli każdego z nas pobiegną ku wspomnieniom z dzieciństwa i naszym matkom. To właśnie te wspomnienia niosą nas przez życie i determinują nasze wybory. 

Z okazji Dnia Matki

wszystkim mamom życzymy 

Wszystkiego Lepszego. 

Zdrowia, pogody ducha, radości

 i wielu wspaniałych chwil z bliskimi. 

    Naszym zdaniem, w książkach swoje matki najpiękniej wspominali: Tadeusz Różewicz ("Matka odchodzi" 1999r.), Marcin Wicha ("Rzeczy, których nie wyrzuciłem" 2017r.) i Regina Brett ("Trudna miłość. Mama i ja" 2020r.). Polecamy. Miłej lektury! 

Międzynarodowy Dzień Pszczół
20 maja

    Dawniej na amerykańskim Południu obowiązywał zwyczaj zakrywania kirem wszystkich uli w chwili śmierci właściciela, czy raczej opiekuna, pasieki. Spróbujmy sobie wyobrazić niewielkie drewniane domki dla pszczół, zazwyczaj w kolorowym anturażu, pięknie komponujące się z łąką lub ogrodem, w którym stoją, nagle okryte czarną tkaniną? Bliscy zmarłego wierzyli, że dla pszczół odejście pszczelarza to trudny czas zmiany.

    A czy my, ludzie, pochylamy się nad każdą martwą pszczołą? Jest ich tak dużo, że jakiś martwy owad nie robi na nas wrażenia. Choć specjaliści od lat ostrzegają, że pszczoły bez wsparcia ludzi być może wkrótce wyginą. Tę groźną wizję świata bez tych pożytecznych owadów w przejmujący sposób przedstawiła Maja Lunde w powieści "Historia pszczół". 

    Jeszcze możemy się uwrażliwić na ich obecność. Zastanowić, gdy następnym razem zechcemy zerwać kwiatek tylko po to, by go powąchać. Nie straszyć nimi dzieci. Nie pacać bezmyślnie gazetą. Jeszcze dużo możemy... Tymczasem poznajmy ich imiona. Polskie owady miododajne: pszczoła miodna, murarka ogrodowa, pszczolinka ruda, trzmiel ziemny, trzmiel kamiennik, miesierka, porobnica włochatka.

Naszym zdaniem, najpiękniej o pszczołach pisali autorzy poniższych książek Zapraszamy do lektury.

* zdjęcie: domena publiczna/ źródło Wydawnictwo Literackie

*zdjęcie: domena publiczna/ źródło Wydawnictwo Literackie

* zdjęcie: domena publiczna/ źródło Wydawnictwo Nasza Księgarnia

*zdjęcie: domena publiczna/ źrodło Wydawnictwo Dwie Siostry

 

Galeria Jednego Wiersza

Jane Hirshfield

„Kucharka”

Co wieczór wracasz do domu, w rękach masz pięć kontynentów:

czosnek, oliwę, szafran, anyżek, kolendrę, herbatę,

paznokcie ci sczerniały od majeranku i tymotki.

Czasem miąższ cukinii zdaje się rybim mięsem

skrojonym w zgrabne filety, albo natarty solą bakłażan

wypuszcza nie gorzki sok, lecz mroczny sekret.

Wszystko kroisz w kawałki.

Żaden rdzeń, pestka czy nasienie nie jest święte: kroisz

cebulę całymi godzinami i nie płaczesz,

kroisz ją na przezroczyste płatki, czerwona cebula

kładzie się przed tobą jak opadłe kwiaty;

kroisz szczypiorek od białego ku zielonemu, kroisz

rzodkiewki, jabłka, brokuły, kroisz pomarańcze, rzeżuchę,

sałatę, kroisz sobie palce, kroisz, kroisz

aż poza jądro rzeczy, gdzie

nie ma już niczego, i to także kroisz znacząc nacięciami

rzeźnicki blok, pozostawiając ślady,

a kiedy idziesz,

stopy masz wyrobione jak ciasto drożdżowe.

                                                                                                   przełożyła Magda Heydel

 Groza, groza

"Dzień 27 czerwca wstał pogodny i słoneczny. Prawdziwy dzień pełnego, pięknego lata. Wszędzie zakwitały kwiaty i krzewy, a trawa ścieliła się gęsta i zielona. Na skwerze zaczęli się już zbierać mieszkańcy wioski."

        Tak zaczyna się najbardziej kontrowersyjna rzecz opublikowana kiedykolwiek w magazynie "The New Yorker". Mowa o "Loterii", krótkim opowiadaniu Shirley Jackson, które swoją premierę miało 26 czerwca 1948r. 

Dlaczego sielski opis letniego dnia w niewielkiej, amerykańskiej wiosce napawa grozą?

Dlaczego o świcie do starej drewnianej skrzynki wrzucone zostały kartki z imionami wszystkich mieszkańców powyżej 16ego roku życia?

Kto i dlaczego zapoczątkował coroczny rytuał udziału w losowaniu?

Dlaczego niektórzy szepczą, że loteria powinna być zniesiona, inni z kolei sprzeciwiają się zmianom?

Dlaczego w tej loterii nikt nie chce być zwycięzcą?

    Stephen King powiedział kiedyś, że Shirley Jackson jest mistrzynią grozy, on zaś swoją twórczością próbuje jedynie dorównać mistrzyni. Dlaczego "Loteria" uważana jest za arcydzieło i w jaki sposób w formie graficznej przedstawił ją Miles Hyman, wnuk Shirley Jackson, przekonajcie się sami.

    Ta wspaniała powieść graficzna wkrótce do wypożyczenia w naszej bibliotece.

                                    

 Świętujemy Tydzień Bibliotek. W tym roku hasło przewodnie to 

"ZNAJDZIESZ MNIE W BIBLIOTECE".

 Zapraszamy do udziału w wydarzeniach przygotowanych przez Miejską Biblioteką Publiczną w Olsztynie. Szczegóły w linku https://mbp.olsztyn.pl/tydzien-bibliotek-znajdziesz-mnie-w-bibliotece/

 

Z okazji Dnia Bibliotekarza

 wszystkim, którzy dbają o dobrostan czytelnika i książek,

przesyłamy moc serdecznych życzeń. 

Wszystkiego pięknego!!!

 Drodzy czytelnicy,

z przyjemnością informujemy, że od 4 maja 2021r. OTWIERAMY BIBLIOTEKĘ z wolnym dostępem do półek.

Zapraszamy w godzinach 12.00 - 18.00 (przerwa techniczna 14.30-15.00).

W bibliotece obowiązują zasady reżimu sanitarnego: 

- ograniczona ilość osób, 

- obowiązek zasłaniania ust i nosa, 

- dezynfekcja rąk

- zwrot książek w wyznaczonym miejscu.

Serdecznie zapraszamy