Wędrująca Biblioteka w Turkusowym Lesie 

 "Po czym rozpoznać czarownicę?" - zapytałyśmy maluchy z Przedszkola Turkusowy Las, do którego po raz pierwszy zawędrowała nasza Wędrująca Biblioteka. "Po kapeluszu, pająkach na czarnej sukience, po długim nosie, różdżce, miotle, po kociołku..." - odpowiadały przedszkolaki, a w trakcie naszej pogadanki bibliotekarka przemieniła się w przyjazną czarownicę z rudymi warkoczami. Właśnie taką serdeczną postacią jest bohaterka książeczki "Miejsce na miotle" uwielbianej przez wszystkich autorki, Julii Donaldson, którą przeczytałyśmy przedszkolakom. Czytaniu i przebieraniu towarzyszyła zabawa w czarowanie. Do kociołka trafiały naprawdę dziwne składniki... oko węża, mysz polna, pióro czarodziejskiego ptaka, ale i makaron, kostki rosołowe, a nawet polska śmietana. Zamieszaliśmy, dodaliśmy magiczny pył i rzuciliśmy wspólnie wymyślone zaklęcie. Wyszły nam naprawdę smaczne cukierki.

 

 

Pożegnanie

"Wszyscy w pracy Cię żegnają.

Gratulacje dziś składają,

aż im zazdrość błyszczy w oku,

bo od pracy masz już spokój.

Nowy czas i nowe życie

spędzaj teraz znakomicie.

Porzuć troski i zmartwienia,

jest tak wiele do zrobienia."

 Grażynka pięknie wygląda w kolorze czerwonym. Lubi dobrze zaparzoną kawę. Mieloną, czarną, bez cukru. Choć jest powściągliwa, lubi dowcipkować i śmiać się, gdy inni opowiadają dowcipy. Z ogromnym szacunkiem obchodzi się z każdą książką. Zawsze wspiera czytelnika i cierpliwie służy mu pomocą. Jest osobą prawą i wyróżnia ją wysoka kultura osobista. Czasem jednak puszcza oko do świata i zaklnie pod nosem albo opowie cudną anegdotkę, która pokazuje jej figlarne wesołe oblicze. Przyznaje, że ma słabość do słodyczy i porządku na bibliotecznych regałach. Niestraszna jej zabytkowa kasa fiskalna i wszystkie formalności okołobiblioteczne. Biblioteka nr 3 z ulicy Limanowskiego, którą kierowała przez wiele lat, obrosła na Zatorzu legendą jako przykład biblioteki wzorowej. Choć wrodzona skromność nie pozwoli jej tak o sobie pomyśleć, to my wiemy, że w naszej bibliotece na Wrocławskiej 2 również pozostawiła swój niezapomniany ślad. 

Nasza wspaniała koleżanka. Nasza Grażka.

Wszystkiego dobrego, kochana, 

na nowej emeryckiej drodze życia💓

669-te urodziny Olsztyna 

"Ważki" się tego nie spodziewały. Przyzwyczajone do słuchania wesołych historyjek i do udziału w fantastycznych zabawach zdziwiły się bardzo, że oto pani z biblioteki na ich własnym przedszkolnym dywanie zaimprowizuje przyjęcie urodzinowe. "Kochani, czy 669 lat to dużo?" - pytała, a one zgodnym chórem krzyknęły "Taaaaaak! Bo my mamy pięć". I tak oto porozmawialiśmy o naszym pięknym mieście i o tym, co je wyróżnia. Czy jest to jedenaście jezior? Czy herb z świętym Jakubem? Baba pruska? A może monumentalna Wysoka Brama? 

I jak na prawdziwe przyjęcie przystało, był i tort (choć na niby), ale z prawdziwą świeczką, i wspaniale zaśpiewane "Sto lat", i słodki poczęstunek, i prezenty, czyli własnoręcznie pomalowane gipsowe muszle świętego Jakuba, wreszcie życzenia... "Wspaniałych, zadowolonych mieszkańców" - zawołała nagle mała Asia i to chyba najpiękniejsze życzenia, jakie każdy z nas mógłby złożyć naszemu miastu.

Nowości października

Dla dorosłych...

 i dla dzieci 😍

Smacznego 😀 

A wszystko zadziało się tylko dlatego,

że KTOŚ chciał się podzielić.

Panu Eugeniuszowi pięknie dziękujemy za wspaniały dar 💓

Jesienią w bibliotece 

 Od jakiegoś czasu przygotowujemy się do listopadowo-grudniowych spotkań z pewną czarownicą, dlatego nasz Oddział Dziecięcy ozdobiły piękne dekoracje. Jest i zamek czarownicy, czarny kot, pajęczyny, dynie z groźnymi minami, czarny kruk, a nawet jeż. Autorką tych wspaniałych dekoracji jest nasza koleżanka Edyta. Wieści zaś o słodkiej zawartości czarownicowego kociołka rozchodzą się wśród naszych małych czytelników z prędkością światła 😉

 

 Galeria Jednego Wiersza

Erwin Kruk

"Nad nieboskłonem"

Nie wychodzę za daleko,

Bo mógłbym nie wrócić.

Powiedziałem, że jutro

Na pewno pójdę z tobą na spacer.

Jednak chłód wyziębił moją duszę

I poszarzałem tak jak niebo,

Które zniża się ku zachodowi.

I ciepło śpi w zamorskich krajach.

A tu raz po raz

Wiatr się budzi

I przez mroczną zieleń przebiegają dreszcze.

Może to szaleństwo,

Że życie życie trawi i odchodzą ci,

Których imiona świecą nad nieboskłonem

I pomnażają urodę kraju.

I rzeki płynące na północ

Niosą pieśni dziękczynne,

Gdy ptaki lecą nad wodami,

O odpowiedniej porze,

I cienie zachodzącego słońca,

Dostrzegając je w krajobrazie,

Niosą je jeszcze dalej.

                                (z tomu "Nieobecność", Stowarzyszenie Pisarzy Polskich 2015, s.106)

Goście w bibliotece

 Wczoraj po południu nasza biblioteka rozbrzmiała perlistym śmiechem, bowiem odwiedziły nas przedszkolaki z Przedszkola Britannica. Zrobiło się gwarnie i bardzo wesoło. Lubimy takie chwile 😁

Wędrująca Biblioteka z wizytą u "Misiów"

 Dzisiaj z książką "Podróż na jednej nodze" pod pachą odwiedziłyśmy czterolatki z Przedszkola Miejskiego Nr 1. Bohaterem spotkania był Ślimak Jaś, który odbył niezwykłą podróż na przyjęcie imieninowe ukochanej cioteczki. Jedenastoma środkami transportu podróżował Jaś, ale zdążył na czas. Wspólnemu czytaniu towarzyszyły, jak zawsze, wspaniałe zabawy. Było tak wesoło, że jeszcze teraz bolą nas brzuchy.

7. Dni Nauki i Sztuki w Szkole Szpitalnej 

 Wieści o tajemniczej paczce od Krowy Matyldy rozchodzą się po naszym mieście z prędkością światła i tak oto dzisiaj zawędrowała ona do Szpitala Dziecięcego. Skorzystałyśmy z zaproszenia i nasza wędrująca biblioteka wzięła udział we wspaniałej inicjatywie Szkoły Szpitalnej, czyli Dniach Nauki i Sztuki. Wraz z dziećmi z Oddziału Okulistycznego rozpakowałyśmy więc tajemniczą paczkę i rozpoczęłyśmy wspólną zabawę, po raz kolejny dowodząc, że krowę można wydoić wszędzie, nawet w szpitalu. A nawet wykonać ruchomy obrazek na mleku. I jeszcze się wspaniale pointegrować, tańcząc całą bandą wraz z Krową Tancerką. A tańczyli wszyscy, i dzieci, i mamy, i panie wychowawczynie... Zabawę, jak zawsze, zakończyłyśmy, zajadając się - a jakże - pysznymi krówkami 💓