Galeria Jednego Wiersza

Konstandinos Kawafis

"Itaka"

Gdy wyruszasz w podróż do Itaki,

życz sobie, aby droga była długa,

pełna przygód, pełna doświadczeń.

Lajstrygonów i Cyklopów,

gniewnego Posejdona nie obawiaj się,

tych nie znajdziesz nigdy na swej drodze,

dopóki myśli twoje są wzniosłe, dopóki rzadkie

wzruszenie dotyka twej duszy i twego ciała.

Lajstrygonów i Cyklopów, 

okrutnego Posejdona nie spotkasz,

jeśli ich nie nosisz w swojej duszy,

jeśli twoja dusza nie stawia ich przed tobą.

Życz sobie, aby droga była długa.

Aby wiele było letnich poranków,

kiedy - z jaką przyjemnością, z jaką radością - 

wkraczać będziesz do portów pierwszy raz widzianych;

abyś zatrzymywał się w fenickich dzielnicach handlowych

i nabywał piękne towary,

masę perłową i korale, bursztyny i heban,

i zmysłowe perfumy każdego rodzaju,

tak wiele zmysłowych perfum jak tylko możesz; 

abyś odwiedził liczne miasta egipskie,

by uczyć się i uczyć od tych, którzy wiedzą.

Zawsze w swej pamięci miej Itakę.

Dotarcie tam jest twoim przeznaczeniem.

Ale wcale nie spiesz się z podróżą.

Lepiej niech trwa przez wiele lat;

a kiedyś jako starzec przybijesz do wyspy,

bogaty we wszystko, co zyskałeś w drodze,

nie oczekując, że Itaka da ci bogactwo.

Itaka dała ci piękną podróż.

Bez niej nie wyruszyłbyś w drogę.

Ale nie może już dać ci więcej.

Nawet jeśli odnajdziesz ją ubogą, Itaka nie oszukała cię.

Tak mądry jak się stałeś, z takim doświadczeniem,

wreszcie zrozumiesz, co znaczą te Itaki.

                                                              (1911r.)

 (z tomu "Kanon 154 wiersze", przekład Jacka Hajduka, Wyd. KEW 2014)