Galeria Jednego Wiersza 

William Szekspir

"Sonet XXVII"

Strudzony drogą, wierzę, że odnowię 

Siły, gdyż łoże do spoczynku wzywa;

Lecz rozpoczyna się podróż w mej głowie,

Pracuje umysł, gdy ciało spoczywa.

Myśl w okolice uchodzi dalekie,

Pragnąc do Ciebie w pielgrzymkę wyruszyć;

Opadającą unosi powiekę

I patrzę w ciemność ślepą. Tylko w duszy

Dostrzega cień twój wyobraźni oko,

Który jak klejnot noc tę rozpromienia

I zawieszony w ciemności wysoko

Noc starą w młodą, brzydką w piękną zmienia.

                Spójrz! Za dnia ciało, nocą myśl daremnie

                Przez ciebie spokój tracą i przeze mnie.

(ze zbioru "Dzieła wszystkie", tom 1. "Poezje. Sonety. Poematy i wiersze różne", przeł. M. Słomczyński, Wyd. Zielona Sowa Kraków 2004, s. 53)