Galeria Jednego Wiersza
Krzysztof Kuczkowski
"Naczynia"
jesteśmy naczynia połączone
wypełniamy się sobą całkowicie
oddychamy swoją bielą
myślimy swoją ciemnością
przelewamy się w siebie
przesączamy swoje treści
jesteśmy jak waga i wahadło
odważamy swoje niebo i swoją ziemię
odchylamy się w nicość i nieskończoność
szukamy się po omacku w trawie i
w górach w snach i pościelach
a przecież zawsze jesteśmy
na swoim miejscu
gotowi na zamianę miejsc
otwarci na swoje przyciąganie
zachłannie oczekujący
choć niczego nie możemy ani przyspieszyć
ani odsunąć: życia umierania obłoków
płynących po niebie
(z tomu "Kładka. Wiersze duchowe", Wyd. "Republika Ostrowska" Ostrów Wielkopolski 2016, s. 33)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz