FERIE Z JAJEM

Lodowe jaja dinozaurów

   Majazaura budowała ciepłe, miękkie i wygodne gniazda z błota i liści, a potem pilnie ich strzegła, dopóki z jaj nie wykluło się jej potomstwo. Gdy zaś maluchy przyszły na świat, majazaura karmiła je i chroniła przed drapieżnikami tak długo, aż same stały się samodzielne. MAJAZAURA:  najtroskliwsza mama  spośród wszystkich dinozaurów. 

 Dzisiaj zapraszamy wszystkie dzieci do wędrówki w czasy dinozaurów i poeksperymentowanie z lodowymi jajkami tych gadów. Przygotujcie balony, małe figurki dinozaurów (sprawdzą się te z kinder niespodzianek), barwniki spożywcze, dwie, trzy miseczki i zakraplacz do oczu. Zrobienie lodowych jaj jest naprawdę bardzo proste.

1. Nadmuchaj lekko balon, aby go poluzować i rozciągnąć;

2. ostrożnie wrzuć figurkę dinozaura do środka balonu (tu przyda się pomoc mamy lub taty);

3.wlej do środka kilka kropli wybranego barwnika (nie musisz dodawać barwnika, jeśli go nie masz);

4. napełnij balon wodą z kranu (uważaj, aby nie przesadzić. Niech to będzie taka ilość, aby "jajko" zmieściło ci się w obu dłoniach);

5. poproś rodziców, aby zawiązali supeł; przygotuj kilka takich lodowych "jaj";

6. ostrożnie włóż jajka dinozaurów do zamrażarki - najlepiej na całą noc;

7. zamrożone jajka wyjmij z zamrażarki; nożyczkami odetnij supeł balonu, a następnie odklej pozostałą część balonu.  

Widzisz je? To Twoje własne kolorowe lodowe jaja dinozaurów.

 Gdy lodowe jajka są już gotowe, możemy zacząć je "wysiadać". Jak to zrobić? Do jednej miski wlej zimną wodę, rodziców zaś poproś o przygotowanie drugiej miseczki z gorącą wodą. Za pomocą zakraplacza do oczu polewaj jajko gorącą wodą. Poeksperymentuj. Nie bój się. Przyjrzyj się jajku. Czy widzisz szczeliny i pęknięcia w lodzie? Od czasu do czasu spójrz na zegarek: jak myślisz, czy lodowe jajko topi się szybko? 

Do miski z zimną wodą włóż kolejne lodowe jajko. Czy usłyszałeś trzask? Czy na lodzie pojawiły się pęknięcia? Które jajko szybciej się topiło: to zakraplane gorącą wodą, czy to, które miało kontakt z zimną wodą? Jeśli lubisz eksperymenty, zaryzykuj: trzecie jajko posyp solą i zacznij polewać je wodą. Czy sól przyspieszyła topnienie? A może je zatrzymała? 

 Na zakończenie zabawy zapraszamy do zmierzenia się z łamańcami językowymi. Nazwy dinozaurów świetnie się do niej nadają. Powtarzajcie za nami: MA-JA-ZAU-RA, PA-CHY-CE-FA-LO-ZAUR, PA-RA-ZAU-RO-LOF, AR-CHE-RO-PTE-RYKS, O-WI-RAP-TOR, BA-RIO-NYKS, KE-CAL-KO-ATL, JUA-DZIAN-GO-ZAUR, TRI-CE-RA-TOPS. A teraz spróbujcie wymienić je bardzo szybko. Sięgnięcie do książek o dinozaurach zaś pozwoli Wam odpowiedzieć na zagadkę: który z wymienionych właśnie gadów to dinozaurowy złodziej jaj?

 140ste urodziny Virginii Woolf

Nikt tak poetycko, jak ona, nie opisywał prozy życia. Choćby trywialnej czynności cerowania podartej sukni. Posłuchajcie:

"- Ale dziękuję ci, Lucy, dziękuję - powiedziała pani Dalloway i powtarzała: dziękuję. Dziękuję, mówiła (kładąc na kolana suknię, jedwab do szycia i nożyczki), dziękuję, dziękuję, mówiła, myśląc o całej służbie, wdzięczna za to, że za ich przyczyną jest taka, jaka jest, jaka chce być - łagodna, dobrotliwa. Służba naprawdę ją lubiła. A teraz suknia... gdzie jest to rozdarcie? Nawlecz nitkę. To jej ulubiona suknia, model Sally Parker, jeden z ostatnich, niestety! Bo stara Sally wycofała się już z czynnego życia i mieszka gdzieś w Ealing, a jak znajdę wolną chwilę, pomyślała Klarysa (ale nigdy już nie znajdzie wolnej chwili), pojadę i odwiedzę ją w Ealing. Bo Sally jest indywidualnością, pomyślała Klarysa, prawdziwą artystką. Kładła duży nacisk na oryginalność szczegółów, ale mimo to jej suknie nie były ekscentryczne. Można je było nosić w Hatfield i w Buckingham Palace. Klarysa nosiła je w Hatfield i w Buckingham Palace.

Zstąpił na nią spokój i zadowolenie, gdy jej igła, ściągająca delikatnie jedwab i zatrzymująca go w łagodnym bezruchu, zebrała zielone fałdy i przymocowała, bardzo lekko, do paska. Tak w dzień letni zbierają się fale, zbierają się, wydymają i łamią, zbierają się i łamią, a cały świat zdaje się mówić: to wszystko - zdaje się mówić z coraz większą mocą; i w końcu nawet serce w ciele, które leży na słonecznej plaży, mówi: to wszystko. Nie lękaj się już, mówi serce. Nie lękaj się już, mówi serce, oddając swoje jarzmo morzu, które wzdycha litośnie nad wszystkimi smutkami i od nowa zbiera fale, wydyma je, łamie. I tylko ciało słyszy bzyk przelatującej pszczoły, grzmot fal i szczekanie psa, dalekie, dalekie szczekanie psa." ("Pani Dalloway", przeł. Krystyna Tarnowska, Wyd. Znak 2005, s.49-50)

Dzisiaj świętowałaby swoje urodziny. Virginia Woolf. 

Źródło: domena publiczna/ Wikipedia

 FERIE Z JAJEM

Eksperymenty w kuchni

Jaki ma kształt? Kwadratowy? Okrągły? Owalny? A może bliżej nieokreślony?

Jaki ma kolor? Tęczowy? Zielony? Biały? Czy może ciemnobeżowy?

Ile waży? Czy jest cięższe od butelki wody? Czy waży tyle, co owoc kiwi? A może jest lekkie jak piórko?

Jaka jest skorupka? Twarda? Włochata? Lepka? A może ubrudzona słomą?

Na początek przyjrzyjcie się jajku kurzemu, a potem spróbujcie odpowiedzieć na powyższe pytania?

Teraz zajrzyjmy pod skorupkę (wcześniej warto jajka umyć pod ciepłą bieżącą wodą i delikatnie osuszyć). Aby to zrobić, należy rozbić skorupkę, uderzając o krawędź porcelanowej miseczki. Nie bardzo mocno, ale też niezbyt delikatnie. 

Co widzicie? Białko, które ma delikatny żółty kolor. Żółtko, które jest piękną pomarańczową kuleczką. I skrętki, czyli dwie dziwne sprężynki, które przymocowują żółtko do białka. Gdyby na żółtku widniała ciemna plamka, to by oznaczało, że z tego jajka mógłby wyrosnąć pisklaczek. Jajko ma w sobie wszystko, co potrzebne, aby pisklę mogło przyjść na świat. Białko chroni je przed zimnem i urazami. Żółtko stanowi jego pokarm, a ta dziwna błonka wewnątrz skorupki chroni przed wniknięciem bakterii.

Istnieją cztery sposoby, aby oddzielić żółtko od białka. Dzisiaj pokażemy Wam je wszystkie.

Sposób 1. Przelewanie ze skorupki do skorupki

Ten sposób jest najpopularniejszy, ale też najtrudniejszy. Kiedy rozbijecie jajko, delikatnie rozdzielcie jego skorupki, wciskając kciuki obu rąk w szczelinę, która powstała po uderzeniu w krawędź miseczki. Pamiętajcie, aby robić to nad miską, bowiem cała zawartość jajka może nam za szybko wypłynąć. Następnie ostrożnie przelewajcie żółtko między skorupkami, w taki sposób, by białko spłynęło do miski. W skorupce powinno nam pozostać tylko żółtko.

Sposób 2. za pomocą łyżki stołowej

Ten sposób jest chyba najłatwiejszy. Wbijcie całą zawartość jajka do miseczki, a następnie za pomocą łyżki spróbujcie "złapać" żółtko. Ostrożnie, by nie rozlać jego zawartości.

Sposób 3. przelewanie w dłoniach

Ta metoda jest bardzo prosta i pozwala poczuć delikatność żółtka, jego kształt  i wagę. Wbijcie jajko do miseczki, a następnie czystymi dłońmi spróbujcie złapać żółtko, delikatnie przepuszczając białko między palcami. Nie spieszcie się.

Sposób 4. za pomocą butelki po wodzie mineralnej

Nie każdy lubi mieć mokre czy lepkie ręce, dlatego ta ostatnia metoda jest dla tych, którzy nie chcą dotykać surowego jajka. Przygotujcie małą butelkę po wodzie mineralnej. Wbijcie jajko do miski, a następnie spróbujcie zassać żółtko do butelki. Wystarczy ścisnąć butelkę, przyłożyć do żółtka i ostrożnie popuścić zaciśnięte na butelce palce. Złapać żółtko do butelki, delikatnie przenieść do drugiej miseczki i znowu ścisnąć butelkę, aby żółtko wypłynęło. 

Zgłodnieliście? Na koniec zachęcamy do przygotowania pysznej jajecznicy. Oczywiście, z pomocą kogoś dorosłego. Smacznego💓

FERIE Z JAJEM

"Wiele jajek jest w naturze:

jajka rybie, jajka kurze,

jajka krągłe i owalne,

niejadalne i jadalne,

kolorowe albo białe,

wielkie, duże, średnie, małe,

w gniazdach, w brzuchach i w kieszeniach,

w sztuce, w bajkach, w powiedzeniach.

Skąd ta popularność jajek?

Stąd, że życie z nich powstaje!" 

    Właśnie rozpoczęliśmy cudowny czas ferii zimowych. Polegiwania pod ciepłą kołderką, lepienia bałwanów i hasania po śniegu przez długie godziny. By zaś jeszcze bardziej umilić wszystkim ten zimowy wypoczynek, wszystkie dzieci zapraszamy do wspólnej zabawy w odkrywców i naukowców. W każdy wtorek i czwartek zaproponujemy Wam warsztaty on-line, podczas których zgłębimy naturę... jaja. Zaopatrzcie się zatem w paletę jajek, bo już jutro zajrzymy pod pewną skorupkę.

Powyższy wierszyk pochodzi z książki Elizy Piotrowskiej "Jajo. Jajka w gnieździe i kosmosie, czyli kogel-mogel dla dociekliwych" (Wyd. Nasza Księgarnia 2018)

"Powinniśmy zachowywać się jak inni emeryci.

Ale jak to? Przecież w głębi serca mamy wciąż dwadzieścia dwa lata.

Nareszcie mamy czas, by robić to, na co nam przyjdzie ochota,

w dzień i w nocy."

Z okazji Dnia Babci i Dziadka

wszystkim naszym czytelnikom-seniorom

życzymy nieustającego optymizmu.

Oby każdego dnia towarzyszyła Wam 

radość życia, zdrowie i pogoda ducha.

Trzymajcie się ciepło.

 Powyższy cytat oraz ilustracje pochodzą z książki "Życie" Lisy Aisato (Wydawnictwo Literackie 2021)

 Zakładkowe rękodzieło

 Jakie ciekawe rozmowy można toczyć z siedmiolatkiem, przekonałyśmy się wczoraj. Odwiedził nas bowiem Bolek z mamą Kasią, by wspólnie zrobić narożną zakładkę do książki z motywem Spidermana. Bolek zaginał, wycinał i kleił, ozdabiał i... opowiadał. A wybrane przez niego książeczki do samodzielnej lektury grzecznie czekały. 

 Jeśli, rodzicu, nie masz pomysłu, co zrobić z dzieckiem, które właśnie spędziło kilka godzin na zdalnym nauczaniu, zapraszamy do biblioteki. Tu zawsze znajdzie się coś ciekawego do zrobienia. Samo buszowanie wśród tylu kolorowych ciekawych książek jest zajmujące.

 Intrygujące pierwsze zdanie

    Do naszej biblioteki właśnie trafiły nowe książki, w większości zakupione dzięki wsparciu finansowemu naszych czytelników. Bardzo dziękujemy za każdy grosik i za każdą podarowaną książkę. Na zdjęciu poniżej tylko niektóre z nowych nabytków. By zaś zachęcić do ich wypożyczenia, zapraszamy do przeczytania Intrygującego pierwszego zdania z kilku wybranych pozycji.

1. "W gabinecie dyrektorskim podano kawę" [Filip Gańczak "Jan Sehn. Tropiciel nazistów", wyd. Czarne 2020]

2. "Zawsze lubiłam swoje nazwisko" [Mary L. Trump "Zbyt wiele i nigdy dość. Jak moja rodzina stworzyła najniebezpieczniejszego człowieka na świecie", wyd. Agora 2020]

3. "Nisko wiszące słońce muskało promieniami czarny lakier prywatnego odrzutowca i rzucało długie cienie na płytę lotniska" [Marc Elsberg "Sprawa prezydenta", wyd. W.A.B. 2021]

4. "Po niecałym miesiącu Alizajd Al-Kahtani został zmuszony do ucieczki z karawany" [S. A. Chakraborty "Królestwo miedzi", wyd. We Need Ya 2021]

5. "Czas nie jest linią, lecz wymiarem, tak jak wymiary przestrzeni" [Margaret Atwood "Kocie oko" wyd. Wielka Litera  2018]

6. "Edgar przekonał się, że niełatwo jest czuwać przez całą noc, nawet jeśli jest to najważniejsza noc w życiu" [Ken Follet "Niech stanie się światłość" Wyd. Albatros 2020]

7. "Mary Margaret Kelly, nazywana przez wszystkich Maggie, miała zaledwie osiem lat, a mieszkała już w czterech bazach wojskowych" [Danielle Steel "Dziewięć losów", wyd. Znak Literanova 2021]

8. "Anthony Bridgerton zawsze wiedział, że umrze młodo" [Julia Quinn "Ktoś mnie pokochał" Wyd. Zysk i S-ka 2021]

9. "To było trochę nie na miejscu, pomyślała potem Joy, poznać swojego męża w dniu, który miał być świętem księżniczki Elżbiety" [Jojo Moyes 'Pod osłoną deszczu" wyd. Znak 2022]

10. "Lepiej tego nie róbmy" [Rebecca F. Kuang "Płonący Bóg" , wyd. Fabryka Słów 2021]

Intrygujące pierwsze zdanie:

 Galeria Jednego Wiersza

Emily Dickinson

"Ku moim książkom"

Ku moim książkom – jak dobrze się zwrócić -

Gdy utrudzony dzień się kończy -

Słodszą się staje powściągliwość -

Ból znikł – z pochwałą się połączył -

I jak spóźnionych gości cieszy -

Woń przypraw przed bankietem -

Tak czas – co od nich dzieli mnie

Zaostrza mój apetyt -

Bez nich – byłoby tu pustkowie -

Tylko dźwięk kroków oddalonych -

Ale to święto – noc wyklucza -

I są w nim – dzwony -

Dziękuję moim krewnym z półki -

Wyglądem już w dzieciństwie moim

Budziły miłość – by ją z czasem -

gdym ich dosięgła – zaspokoić - 

 

Ekstaza, grunge i nie tylko

  Kiedy zbliża się koniec roku, zwykle czas ten poświęcamy wspomnieniom i podsumowaniom. A gdyby tak nie skupiać się na analizie zdarzeń z ostatnich dwunastu miesięcy, tylko sięgnąć dalej? W taką podróż wspomnieniową zaprasza nas Anna Gacek, dziennikarka i prezenterka radiowa, w swojej debiutanckiej książce "Ekstaza. Lata dziewięćdziesiąte. Początek". I jest to naprawdę udana, ciekawa podróż - nie ma w niej bowiem maseczek, obostrzeń i rozważań nad sensem czy bezsensem szczepień przeciw Covid-19. Jest za to mnóstwo anegdotek, historii, dramatów, autorka bowiem ze smakiem przypomniała wiele przełomowych wydarzeń w świecie show biznesu, które na zawsze odmieniły światowe oblicze popkultury.

  I niby wszystko, o czym pisze w "Ekstazie" jest nam wszystkim znane: rewolucja, jaką wprowadziła telewizja MTV; narodziny grunge'u i charakterystyka sceny muzycznej z Seattle; ekscezy narkotykowe czołowych muzyków; problemy z opieką społeczną Kurta Cobaina i Courtney Love; samobójcza śmierć tego udręczonego genialnego muzyka; znużenie Madonną i jej epatowaniem seksem; rewolucja w modzie, której twarzą została młodziutka, niespełniająca dotychczasowych standardów modowych, Kate Moss; fenomen serialu Davida Lyncha, którego mroczne "Miasteczko Twin Peaks" fascynuje do dziś.

  Lektura książki Anny Gacek zmusza czytelnika do odszukania kultowych już nagrań koncertów Unplugged. Do poszperania w archiwach internetu, by przypomnieć sobie zdjęcia z okładek czołowych magazynów. Do odsłuchania ukrytych gdzieś w domowym zaciszu płyt CD z kultowymi już utworami Pearl Jam, Alice in Chains, REM czy Nirvany. Do obejrzenia własnych zdjęć z czasów, kiedy nosiliśmy glany i flanelowe koszule w kratę... I tak naprawdę ta podróż sentymentalna do lat 90tych i wysiłek, aby poszperać w archiwach, to największa wartość książki Anny Gacek. Dziennikarka sama nie wymyśliła tych historii, przygotowała dla czytelnika jednak naprawdę przemyślany barwny kalejdoskop zdarzeń.

    "Ekstaza" już do wypożyczenia w naszej bibliotece. Serdecznie zapraszamy do lektury.