Kawka (nie całkiem) literacka

"W naszym życiu to dar,

że nie wiemy, co nas czeka"

 Nie laliśmy wosku przez dziurkę starego klucza. Nie nakłuwaliśmy szpilką kartki, aby odgadnąć imię potencjalnego współmałżonka. Nie ustawialiśmy butów w szeregu prowadzącym do drzwi. Nie stawialiśmy tarota. Nasze świętowanie Andrzejek przebiegało w zupełnie innej, bo poetyckiej, atmosferze. A wszystko za sprawą gościa spotkania, którym był olsztyński poeta i wieloletni czytelnik naszej biblioteki, p. Piotr Burczyk. Wiersze pana Piotra cechuje powaga, dyskrecja i obserwacja. Nie ma w niej erotyki, heheszków, przegadania, jest pytanie o własną tożsamość i refleksja. I w takiej właśnie nostalgicznej atmosferze przebiegało nasze spotkanie. Pan Piotr opowiadał o swoich ucieczkach od literatury i teatru, z którym związane było jego dzieciństwo. I o tym czasie tuż po pięćdziesiątce, kiedy pisanie poezji stało się jego codziennym rytuałem. O pamięci. O swoich literackich marzeniach. O inspiracjach. O ulubionych współczesnych poetach. Nie zabrakło też czytania wierszy pana Piotra i niedyskretnych pytań od uczestniczek spotkania. Piliśmy kawę, chrupaliśmy pierniczki, losowaliśmy ciastka z wróżbą specjalnie przygotowane na nasze "Poetyckie Andrzejki w bibliotece"... Była też mądra baśń o perskim szachu i pierścieniu z mottem na udane życie: "Wszystko minie". Czyż to nie najlepsza wróżba andrzejkowa 😊