Wyjątkowe urodziny
Dzisiaj naszych gości, a byli to trzecioklasiści z SP Nr 9, zaprosiłyśmy na nietuzinkowe przyjęcie urodzinowe. Za kilka dni będziemy świętować 671-wsze urodziny Olsztyna i właśnie z tej okazji uwagę dzieci skierowałyśmy w stronę naszego pięknego miasta. Był więc tort urodzinowy i słodki poczęstunek, była też pogadanka na temat tego wszystkiego, co wyróżnia nasze miasto na tle innych. Wspólnie zastanawialiśmy się, czy są to unikatowe zabytki, zachwycająca przyroda, niełatwa historia, a może znani mieszkańcy? Czy może suma tych wszystkich elementów? Uczniowie fantastycznie uporali się też z potyczkami z warmińską gwarą, a na zakończenie współ-tworzyli spektakl inspirowany przepiękną warmińską baśnią Ireny Kwintowej 🎈🎉🎁🎂 Najważniejszym punktem naszego spotkania był jednak prezent. "Czy miasto można przytulić?" - pytały dzieci - "Czy można mu coś kupić?" Nie znamy odpowiedzi na te niełatwe dziecięce pytania, ale wiemy, że możemy dbać o nasze miasto, poznawać jego historię, interesować się jego rozwojem... Po prostu być dumnym z miejsca, z którego pochodzimy💕
Melchior Wańkowicz,
mistrz facecji oraz głębokich wzruszeń
"Instynkt dziennikarski
sprowadza się do tego,
co ma kolor i życie"
(M. Wańkowicz za Burton Roscoe w "Tędy i owędy")
Dzisiaj Olsztyn otuliła mgła, która przyniosła ze sobą pierwsze jesienne mrozy. Nas jednak ogrzewa wspomnienie wczorajszego występu zespołu "Żywe Słowo", czwartkowe popołudnie bowiem nasza Wędrująca Biblioteka spędziła w gościnnych progach Warmińsko-Mazurskiej Biblioteki Pedagogicznej. Tym razem aktorzy-seniorzy pod reżyserskim okiem naszej
wspaniałej czytelniczki, pani Wandy Anusiak, przygotowali wspomnienie o "ojcu polskiego reportażu", Melchiorze Wańkowiczu. Spotkanie było jak zawsze
urocze. Liryczne, nostalgiczne, z delikatnym poczuciem humoru, a aktorzy
cudowni. Momentem wyjątkowo wzruszającym był ten, w którym pani Wanda oraz kilka pań z publiczności opowiedziały o czasach swej młodości, kiedy jako harcerki osobiście poznały pana Melchiora. Były zdjęcia i anegdotki, a nawet mundurek i harcerska chusta. I jak zawsze wspaniała atmosfera. Zespołowi "Żywe Słowo" jeszcze raz pięknie dziękujemy za tę
wspaniałą ucztę duchową, a Bibliotece Pedagogicznej gratulujemy znakomitej frekwencji.
Do biblioteki zawitała jesień
Każda
pora ma do zaoferowania coś wyjątkowego. Każda na swój sposób jest
piękna. Ale jesień ze swoimi kolorami, skarbami i smakołykami zasłużyła u
nas na miano ulubionego czasu w roku. Tą niezwykłą aurą postanowiłyśmy
zarazić "Zajączki" z PM Nr 1. Na początku skomponowaliśmy koszyk
jesiennych darów. Przedszkolaki poradziły sobie z tym zadaniem
znakomicie! Oczywiście nie mogło zabraknąć wspólnego czytania. Tym razem
naszemu spotkaniu towarzyszyła książka „Trochę dużo” Oliviera Tallec.
Historia pewnej niesfornej wiewiórki, która nie znała umiaru w
zabieraniu drzewu szyszek, igieł i gałęzi rozbawiła naszych gości 🤗 Następnie
dzieci ruszyły na poszukiwania orzeszków, w których ukryte były zagadki
o zwierzakach gromadzących zapasy na zimę. Sprawdziliśmy też naszą
umiejętność rozpoznawania skarbów jesieni po dotyku i pobawiliśmy się w
trafianie fistaszkami do celu.
Na koniec zrobiliśmy sobie pamiątkowe zdjęcie. Poprosimy takich przyjemnych spotkań więcej! ❤️
"Najpiękniejsze ręce"
"Były drobne i ciemne,
pokłute ostrym zielskiem,
poranione miejscami do krwi łodygami lnu,
który rwała cały dzień".
"Po czym je poznać? Jak wypełnić zadanie powierzone przez ojca i znaleźć żonę o najpiękniejszych rękach?" - zastanawiał się Dobromir, patrząc na dłonie Miłki. Wiele miejsc odwiedził, wielu dłoniom kobiecym się przyglądał. Przy niejednych się zawahał... Ale dopiero spracowane ręce Wdowiej córki spowodowały szybsze bicie jego serca. "Jakie piękne musi być serce tej dziewczyny" - pomyślał urzeczony jej uczynnością, pracowitością, troską o starą matkę. Nietrudno się domyślić, że wola starego Kniazia pięknie się dopełniła: oto jego syn wykazał się rozwagą i wrażliwością i znalazł żonę o czułym sercu. Choć miał patrzeć przecież tylko na ręce.
Tę przepiękną warmińską baśń Ireny Kwintowej przedstawiłyśmy dzisiaj drugoklasistom ze Szkoły Podstawowej Nr 9👐🌳🌳🌳
Tygryski - kucharzyki
Czy tygrysy potrafią gotować? Ależ oczywiście! Dowiodła tego przesympatyczna grupa maluchów z Przedszkola Britannica, które odwiedziła dzisiaj nasza Wędrująca Biblioteka. Zanim zabraliśmy się do pichcenia, poznaliśmy atrybuty każdego szefa kuchni. Wysłuchaliśmy również wierszyka Agnieszki Frączek o pewnym szalonym kucharzu, który do dań dodawał grzyby z czerwonymi kapeluszami, a nawet komary! Przed "posiłkiem" dzieci nakryły do stołu, a następnie przygotowały w kociołku własną zupę, tym razem jadalną😉 Lekcja gotowania w wykonaniu "Tygrysków" wypadła na 5+!
